MEHMET AKİF ERSOY’UN ANISINA

MEHMET AKİF ERSOY’UN ANISINA
Kimsesizler gibi getirmişlerdi onu bir lokantanın önüne.
Hamallar indirmişti tabutunu musallanın üstüne.
Sonra açtılar tabutunu, baktılar o zarif yüzüne;
…kimdir bu yoksul, neden gariptir böyle diye.
Gördüler ki Akif yatar tabutta.
Kalemi kırılmış olsa da, izleri kalmış bu yurtta.
Ayyuka çıktı ki sesler sorma gitsin kulakların tıkanışında.
Utanmazlığın gölgesinde kalan tek sesli haykırışta.
Hak, helallik alındı, taşındı naaşı ebediyete.
Kimse sormadı ki hangi haktı O hak;
…gerekte kalmamıştı hiç bir diyete.

Ey koca şairim, İstiklal marşım benim!
Olmaz ki senin yazdığın gibi ne kadar emek versem de.
Affına sığınırım varsa kusurda hatam.
Bir anı olsun dedim yüceliğine hürmetle.
Kabul eyle koca şairim ki dualar sana olsun!
Bir Fatiha okusam kabul eder misin bin minnetim le!

Mehmet Nuri Sunguroğlu
27.12.2016
Ölümünün 80. yılında minnet ve şükranla anıyorum. Mekanın cennet olsun koca şairim!